Gigantyczny księżyc przechodząc przed swą gigantyczną planetę, zaprezentował się w swoich naturalnych barwach. Nowe zdjęcia tytana i Saturna przysłała na Ziemię sonda Cassini. Tytan to największy księżyc Saturna, mierzący 5150 kilometrów średnicy jest obiektem większym niż Merkury. Sonda Cassini przyglądała się południowemu biegunowi księżyca, od kiedy pojawił się tam wir w atmosferze (2012). Więcej informacji, zdjęć oraz animacji związanych z wirującą masą gazu w atmosferze księżyca znajdziecie na stronach NASA wyszukując frazy PIA14919 oraz PIA14920.

Od kiedy pory roku zmieniły się w systemie Saturna – wiosna przesunęła się w kierunku północy, a jesień w kierunku bieguna południowego – planeta przywitała sondę Cassini lazurowym błękitem w 2004 roku, znajdującym się na północnej półkuli. Obecnie możemy zauważyć wyciszanie się tego koloru. Południowa półkula przygotowuje się do przyjęcia zimy i przyjmuje również niebieskawy odcień. Zmiana ta jest prawdopodobnie spowodowana zmniejszeniem intensywności światła ultrafioletowego, a także zamglenia generowanego w momencie zbliżania się lata. Efekt ten uwypukla cień rzucany przez pierścień na zimową półkulę.

Zmniejszenie zamglenia oraz konsekwentne oczyszczanie się atmosfery na obszarze widocznym jako niebieskawy odcień, powoduje zwiększenie możliwości bezpośredniego rozpraszania światła słonecznego przez cząsteczki w powietrzu, co właśnie powoduje, że niebo jest błękitne niczym na Ziemi. Obecność metanu, który w zasadzie pochłania całość czerwonej części widma, szczególnie teraz – w czystszej atmosferze – również wspomaga niebieską kolorystykę.

Na tę mozaikę składa się sześć obrazów – po dwa w czerwieni, zieleni i błękicie z użyciem filtrów spektralnych. To dzięki tej kombinacji mamy możliwość poznania naturalnych kolorów tych obiektów. Obrazy te zostały wykonane przez sondę Cassini z użyciem szerokokątnego obiektywu 6 maja 2012 roku z odległości 778 000 kilometrów. Skala obrazu dla Tytana to 46 kilometrów na piksel.

Misja Cassini-Huygens to projekt oparty na współpracy NASA, Europejskiej Agencji Kosmicznej oraz Włoskiej Agencji Kosmicznej.

Źródło: NASA Grafika: NASA/JPL-Caltech/SSI