Czy można powiedzieć, że planeta gości zorganizowane życie tylko na podstawie jej blasku? Nowa analiza światła popielatego – światła słonecznego odbitego przez Ziemię i odbitego z powrotem przez księżyc, sugeruje, że jest to realny sposób do poszukiwania życia na planetach pozasłonecznych. Życie współistnieje z niektórymi substancjami chemicznymi, zostawiając swoje piętno w świetle, które odbija Ziemia, natomiast w inny sposób rośliny odbijają promienie światła, a jeszcze inaczej skały. Problem jest w tym, że planety pozasłoneczne są zbyt niewyraźne, w porównaniu ze swoimi rodzimymi gwiazdami, aby móc w pełni obserwować rozróżnienia, które zostały odkryte.

Michael Sterzik z Europejskiego Obserwatorium Południowego w Santiago, Chile użyli spektrografu zamontowanego na Very Large Telescope (Bardzo Duży Teleskop – należący do ESO zespół czterech teleskopów optycznych z optyką adaptatywną i optyką aktywną o średnicy zwierciadła 8,2 m, które w badaniach interferometrycznych są uzupełniane przez cztery przestawne teleskopy optyczne o średnicy 1,8 m), aby zbadać spolaryzowane światło popielate – jego fale światła ułożone w jednej płaszczyźnie. Odbicie światła od powierzchni planety oraz przejście przez atmosferę powoduje, że staje się ono spolaryzowane, stając się widocznym pośród niespolaryzowanego światła gwiazd.

Zespół odkrył ślady tlenu, ozonu oraz wody, jak również wzrost fla odbitych, charakterystycznych dla roślinności. Przyszłe teleskopy jak European Extremely Large Telescope może wykorzystać tę wiedzę poszukując oznak życia w blasku planet pozasłonczenych.

Wikipedia: Światło popielate – poświata widoczna na aktualnie nieoświetlonej części Księżyca. Jest widoczna dzięki światłu odbitemu od Ziemi, które oświetla “nocną część” Srebrnego Globu. Zjawisko to jest szczególnie dobrze widoczne w czasie fazy sierpa Księżyca – wtedy Ziemia widziana z jego powierzchni jest w okolicy pełni. Analogiczne zjawisko zostało zaobserwowane przez sondę Cassini w układzie Saturna. Przy sprzyjających warunkach można zarejestrować światło odbite od planety, oświetlające ciemne strony jej księżyców.

Grafika: ESO