Duński projekt architektoniczny jest uważany za najwyższy drewniany drapacz chmur, którego konstrukcja ma być zakończona w 2023 roku. Dlaczego twórcy zdecydowali się wykorzystać drewno i co chyba bardziej nurtuje – w jaki sposób?
Projekt jest efektem współpracy dwóch architektów – C. F. Mollera oraz DinellJohanssona, będącymi zwycięzcami konkursu designerskiego HSB Stockholm. Przy wzroście wynoszącym 34 pięta, budynek wydaje się być bardzo wysoki. Powierzchnia mieszkalna zajmuje około 11,500 m2 i jest rozłożona na 30 piętrach. Odpowiednio ułożone baterie słoneczne na skośnym dachu pomogą w zasilaniu budynku.
Nazwa odnosząca się do drewnianego wieżowca jest nieco myląca. Jakkolwiek większa część struktury zbudowana jest z drewna, to wykorzystano tu również stalowe elementy konstrukcyjne, w celu wzmocnienia całej struktury. Ponadto rdzeń, jak i fundamenty są wzmocnione betonem.
Budynek mógłby być postrzegany względnie jako tradycyjna konstrukcja, wykorzystująca powszechnie używane materiały. Jednakże dwie rzeczy wyróżniają tę wieżę z perspektywy wykorzystanych materiałów. Pierwszą z nich jest ilość wykorzystanego drewna, które jest widoczne dosłownie wszędzie na rysunkach i wizualizacjach. Po drugie, drewno jest również stosowane na zewnętrznej powierzchni wewnętrznej konstrukcji. Jest to forma zabezpieczenia przed spłonięciem budynku.
Według architektów słupy i belki są zbudowane z solidnego drewna klejonego warstwowo. Podobnie sufity, jak i okna wykonane są z drewna. Wszystko to wpływa na fakt, że materiał z którego jest zbudowany obiekt jest widoczny również z zewnątrz.
C. F. Moller uważa, że drewno jest oczywistym wyborem w innowacjach dotyczących stawiania wysokich budynków. Odnawialny i trwały materiał jest stosunkowo lekki i wyjątkowo mocny w stosunku do jego wagi. Stanowi dobrą ochronę przeciwpożarową – zewnętrzne belki mogą się zwęglić, ale jednocześnie będą chronić drewno i stal w środku budynku przez żarem.
Budynek ten jawi się jako konstrukt wykorzystujący dużą ilość drewna, tworząc z niego jednocześnie jednego z najbardziej stabilnych oraz ekscytujących projektów dotyczących wznoszenia wysokich obiektów.
Źródło: Materia Grafika: C. F. Moller