Projekt Ministra Nitrasa a wyrok TSUE z 2023 roku

Fundamentalna sprzeczność z zasadą całościowego zarządzania hałasem: TSUE wyraźnie stwierdził: „Obowiązek sporządzenia planów działań stosuje się niezależnie od poziomu hałasu w środowisku”. Tymczasem projekt całkowicie wyłącza określoną kategorię obiektów spod jakiejkolwiek kontroli, co przeczy tej zasadzie.

Dodatkowo widzimy tutaj ignorowanie zobowiązań naprawczych z wyroku:
TSUE uznał, że Polska „uchybiła obowiązkom państwa członkowskiego UE” w zakresie hałasu. Zgodnie z wyrokiem, Polska miała dostosować swoje przepisy do wymogów dyrektywy, a nie tworzyć nowe wyłączenia

To także pogłębienie problemu strategicznych map hałasu:
Wyrok nakazywał Polsce sporządzenie brakujących map i planów działań. Projekt uniemożliwi rzetelne mapowanie hałasu w otoczeniu obiektów sportowych

Potencjalne konsekwencje prawne

  1. Ryzyko ponownej skargi do TSUE i kar finansowych:
    Komisja Europejska dotychczas nie wystąpiła o karę, ale „jeśli władze Polski nie podporządkują się wyrokowi TSUE… Komisja powinna zwrócić się z ponowną skargą do TSUE łącznie z wnioskiem o karę”. Nowe rozporządzenie może być postrzegane jako działanie wbrew wyrokowi.
  2. Podważenie procesu naprawczego:
    Polska od 2016 roku jest w sporze z KE dotyczącym wdrażania dyrektywy hałasowej. Zamiast naprawiać wskazane problemy, proponuje się dalsze osłabianie krajowych przepisów

Sprzeczności z dyrektywą 2002/49/WE

Naruszenie podstawowego celu dyrektywy:

  1. Cel dyrektywy: „unikanie, zapobieganie lub zmniejszanie szkodliwych skutków narażenia na hałas” – Projekt działa wbrew temu celowi, całkowicie wyłączając określone obiekty spod norm
  2. Uniemożliwienie informowania obywateli: Dyrektywa wymaga „zapewnienia dostępu społeczeństwa do jasnych i zrozumiałych informacji o hałasie”. Wyłączenie boisk uniemożliwi obywatelom dostęp do informacji o faktycznym narażeniu na hałas

Proponowany projekt nie tylko stoi w sprzeczności z wyrokiem TSUE, ale może zostać uznany za celowe działanie utrudniające wdrożenie dyrektywy 2002/49/WE. Biorąc pod uwagę trwający proces naprawczy, wprowadzenie takich zmian jest niezwykle ryzykowne i może prowadzić do poważnych sankcji finansowych dla Polski.

—-

Artykuł powstał w ramach analizy projektu rozporządzenia Ministerstwa Klimatu i Środowiska z inicjatywy ministra Sportu i Turystyki – Sławomira Nitrasa. Więcej o analizie projektu oraz inne artykuły z serii znajdziecie tutaj.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli uważasz, że to o czym piszemy jest ważne podaruj 1,5% podatku na nasze działania skierowane na walce z hałasem.

Wypełnij PIT przez internet i przekaż 1,5% podatku

Alan Grinde

Społecznik od ponad 30 lat. Założyciel fundacji ORION Organizacja Społeczna oraz Fundacji Techya. Edukator z zakresu hałasu, praw człowieka, przemocy i zdrowia publicznego. Specjalista w zakresie nowych technologii, sztucznej inteligencji oraz projektowania graficznego. Inicjator kampanii "Niewidzialna ręka przemocy" oraz "Wiele hałasu o hałas".
ORION Organizacja Społeczna
Instytut Ekologii Akustycznej
ul. Hoża 86 lok. 410
00-682 Warszawa
Email: instytut@yahoo.com
KRS: 0000499971
NIP: 7123285593
REGON: 061657570
Konto. Nest Bank:
92 2530 0008 2041 1071 3655 0001
Wszystkie treści publikowane w serwisie są udostępniane na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne - bez utworów zależnych 4.0 Polska (CC BY-NC-ND 4.0 PL), o ile nie jest to stwierdzone inaczej.