Przez oczy do żołądka

Nasze zmysły nie służą jedynie do dostarczania prostych informacji o tym co się dzieje w świecie, który nas otacza. Wpływ na nie ma również to co się dzieje w naszych głowach. Nowe badania wykazują, że osoby głodne widzą słowa związane z jedzeniem w bardziej klarowny sposób niż osoby, które właśnie spożyły posiłek. Badania opublikowane w Psychological Science – dzienniku należącym do Association for Psychological Science, odkrywają, że zmiany w postrzeganiu zachodzą w najwcześniejszych, percepcyjnych fazach, zanim wyższe partie mózgu będą miały szanse zmienić informacje dochodzące poprzez oczy.

Psychologowie wiedzą od dekat, że to co się dzieje w naszych głowach ma wpływ na działanie zmysłów. Przykładowo niezamożne dzieci myślą, że monety są większe niż w istocie są, a głodni ludzie myślą, że obrazki przedstawiające jedzenie są jaśniejsze. Remi Dadel z University of Nice Sophia-Antipolis we Francji, chciał dowiedzieć się w jaki sposób to przebiega – czy dzieje się to od razu, jak tylko mózg odbiera sygnały od oczu czy w chwile później – kiedy wyższe poziomy mózgu są zaangażowane w proces myślenia.

Redel zrekrutował 42 studentów mieszczących się w normalnej masie ciała. W dniu jej lub jego testu, każdy student został poproszony o przyjście do laboratorium w południe, po trzech-czterech godzinach niejedzenia. Następnie studentom powiedziano, że nastąpiło opóźnienie. Niektórych z nich poproszono o powrócenie po 10 minutach, innym dano godzinną przerwę, aby mogli zjeść lunch. Przyjąć można zatem, że połowa studentów była głodna, zanim przystąpiła do eksperymentu, a druga część dopiero co jadła.

Podczas eksperymentu uczestnicy patrzyli na komputerowy ekran. Jeden po drugim, 80 wyrazów migało na ekranie przez około 1/300 sekundy każdy – w wielkości, blisko produ, ponad którym osoba mogła je świadomie zauważyć. Ćwierć z tych słów było związanych z jedzenia. Po każdym słowie, osoba była pytana jak jasny był wyraz i została poproszona o przypisanie słowa, które widzieli do kategorii – związanych z jedzeniem, jak “gateau” (ciastko) lub neutralnych jak “bateau” (łódź). Każdy z wyrazów pojawiał się zbyt szybko, aby uczestnik mógł faktycznie go przeczytać.

Głodne osoby widziały wyrazy związane z pożywieniem jako jaśniejsze i w lepszy sposób identyfikowali je do odpowiedniej kategorii wyrazów. Ponieważ wyraz migał zbyt szybko, aby go można było odczytać, świadczy to o różnicy w postrzeganiu, mówi Radel. “Nie działo się to z powodu jakiejś obróbki w mózgu po tym jak zorientowali się na co patrzą”.

“Jest to dla mnie coś wielkiego, że ludzie mogą dostrzegać to czego w danym momencie potrzebują lub do czego dążą, wiedząc, że nasz mózg może być we władaniu naszych motywów i potrzeb”, kontynuuje Radel. “To jest coś w nas, że wybieramy informacji w świecie, tak aby nasze życie było łatwiejsze”.

Wesprzyj nasze działania w zakresie przeciwdziałania zanieczyszczeniu hałasem. Podaruj 1,5% podatku.

Wypełnij PIT przez internet i przekaż 1,5% podatku
blank

Alan Grinde

Społecznik od ponad 30 lat. Założyciel fundacji ORION Organizacja Społeczna oraz Fundacji Techya. Edukator z zakresu hałasu, praw człowieka, przemocy i zdrowia publicznego. Specjalista w zakresie nowych technologii, sztucznej inteligencji oraz projektowania graficznego. Inicjator kampanii "Niewidzialna ręka przemocy" oraz "Wiele hałasu o hałas".
blank
ORION Organizacja Społeczna
Instytut Ekologii Akustycznej
ul. Hoża 86 lok. 410
00-682 Warszawa
Email: instytut@yahoo.com
KRS: 0000499971
NIP: 7123285593
REGON: 061657570
Konto. Nest Bank:
92 2530 0008 2041 1071 3655 0001
Wszystkie treści publikowane w serwisie są udostępniane na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne - bez utworów zależnych 4.0 Polska (CC BY-NC-ND 4.0 PL), o ile nie jest to stwierdzone inaczej.