Zgodnie z nowym komentarzem naukowym używanie Big Data może pomóc naukowcom nie tylko w obrazowaniu degradacji środowiska lecz również służyć jako klucz do osiągnięcia zrównoważonego ekorozwoju.
Według opublikowanego dzisiaj [24.04.2020] w Nature Communications komentarza ‘Opportunities for big data in conservation and sustainability’, rozwój prędkości obliczeniowych pojemności przechowywania danych w przeciągu ostatnich 40 lat powodował wzrost Big Data, jednak nasza planeta wciąż poważnie podupadała.
Główny autor pracy, Dr Rebecca Runting z University of Melbourne’s School of Geography, twierdzi, że chociaż obecnie posiadamy bezprecedensową umiejętność tworzenia, przechowywania, dostępu i analizy danych dotyczących środowiska, ów postęp technologiczny nie pomoże nam w ratowaniu świata, jeżeli nie podejmiemy żadnych działań.
-Analizy Big Data muszą być ściśle połączone z polityką i zarządzaniem środowiskiem – powiedziała Dr Runting. – Dla przykładu: wiele dużych firm posiada już metodologiczną, techniczną i obliczeniową zdolność do opracowywania rozwiązań, niezwykle istotne jest więc, aby nowe rozwiązania i zasoby odpowiednio szybko dzielić z rządem, w duchu idei ‘otwartych danych’.
Komentujący zwrócili uwagę na to, że 2,3 miliona km2 lasu ubyło w latach 2000 – 2012 a dynamika morskich i przybrzeżnych ekosystemów odnotowała podobne spadki. Analiza ponad 700 000 zdjęć satelitarnych ukazuje, że od roku 1984 Ziemia straciła ponad 20 000 km2 wattów [za encyklopedią PWN: geogr. okresowo suche, płaskie dno laguny].
– W świetle pandemii COVID-19 , widzimy obecnie jak rządy podejmują błyskawiczne decyzje (dotyczące zdrowia) na podstawie dość wyrafinowanych analiz danych – mówiła Dr Runting – Może to być okazją do nauki i osiągnięcia podobnie ścisłego połączenia analiz i podejmowania decyzji w sektorze środowiska.
Współautor, profesor James Watson z University of Queensland stwierdził, że za pomocą platform takich jak Google Earth Engine oraz dzięki zdolności satelitów do śledzenia i wysyłania informacji na komputery w krótkim czasie, Big Data było w stanie globalnie zidentyfikować zagrożenia związane z eko-zdrowiem.
Rewolucja Big Data pomogła nam zrozumieć, że środowisko często ma się gorzej, niż myśleliśmy. Im więcej eksplorujemy i analizujemy, tym bardziej dowiadujemy się że stan środowiska, lodowców Antarktydy, terenów podmokłych i lasów jest tragiczny. Big Data mówi nam, że kończy nam się czas
James Watson
– Dobre wiadomości są takie, że rewolucja Big Data pozwala nam lepiej rozumieć zagrożenia. Dla przykładu: możemy użyć danych aby lepiej zrozumieć gdzie odbywać się będzie degradacja systemu oraz w których miejscach będzie to współdziałać z handlem dziką fauną i florą, aby skartować ryzyko pandemii – mówi dalej profesor Watson.
Dr Runting stwierdziła, że Big Data odegrało kluczową rolę w kwantyfikacji alarmujących trendów przestrzennych i czasowych trendów na Ziemi. Dla przykładu: zautomatyzowany system śledzenia i monitorowania statków wykorzystywany jest do przewidywania w czasie rzeczywistym nielegalnej działalności połowowej.
– Umożliwiło to rządom na przeprowadzanie szybkiego dochodzenia wobec poszczególnych statków które podejmowały się nielegalnej działalności połowowej w obrębie ich jurysdykcji, w tym na wodach Australii – powiedziała. W podobny sposób , Queensland’s Statewide Landcover and Trees Study [Ogólnostanowe badanie powierzchni i drzew Queensland] używa zdjęć satelitarnych do monitorowania wycinania roślinności drzewiastej, w tym do wykrywania nielegalnej wycinki.
Profesor Watson wspomniał podobny przykład. – Global Forest Watch stała się przełomem dla monitorowania w czasie niemal rzeczywistym stanu lasów na świecie. Może pomóc identyfikować nielegalne działalności i podejmować świadomie aktywne egzekwowanie ochrony lasów na całym świecie – powiedział profesor Watson.
W ramach tej pracy wspomniano również o pozytywnych zmianach środowiska związanych z ludzką interwencją, takich jak zazielenianie widoczne na dużych obszarach w Chinach, które zostało w dużym stopniu spowodowane polityką krajową, w tym ochroną lasów i finansowaniem rekultywacji.
Źródło: “Opportunities for big data in conservation and sustainability”, Rebecca K. Runting, Stuart Phinn, Zunyi Xie, Oscar Venter, James E. M. Watson, Nature Communications, University of Melbourne