Na zdjęciu, które widzicie obok, wykonanego przez należący do NASA/ESA teleskop Hubble’a, galatyka NGC 4700 nosi oznaki intensywnych narodzin wielu nowych gwiazd. Liczne, jasne, różowawe chmury w NGC 4700 są znane jako obszary H II (obłoki świecącego gazu i plazmy o rozmiarach nawet kilkuset lat świetlnych, w których powstają gwiazdy), w których intensywne ultrfioletowe światło z gorących, młodych gwiazd powoduje świecenie gazu wodorowego. Obszary H II są często nierozłączne wraz z ogromnymi obłokami molekularnymi, w których rodzą się gwiazdy.
W 1610 roku, francuski astronom Nicolas-Claude Fabri de Peiresc spoglądając przez teleskop odnalazł coś co okazało się być pierwszym zarejestrowanym obszarem H II – mianowicie Mgławicę Oriona, znajdującą się stosunkowo blisko naszego Układu Słonecznego, tu – jeszcze w obrębie Drogi Mlecznej. Astronomowie studiowali te regiony w całej Drodze Mlecznej oraz te łatwo widoczne w innych galaktykach, aby ocenić skład chemiczny tego kosmicznego środowiska oraz ich wpływ na formowanie się gwiazd.
NGC 4700 wydaje się być na krawędzi galaktyki. Odkryta została już w marciu 1786 roku przez brytyjskiego astronoma William Herschela, który odnotował ją jako “bardzo słabą mgławicę”. NGC 4700 – wraz z wieloma innymi stosunkowo blisko ulokowanymi galaktykami – została znaleziona w konstelacji Panny i zaklasyfikowana jako galaktyka spiralna z poprzeczką, zatem podobna w strukturze do naszej Drogi Mlecznej. Leży oddalona o około 50 milionów lat świetlnych i oddala się od nas z prędkością 1400 km/sekundę, z powodu rozszerzania się Wszechświata.
Źródło: NASA Grafika: ESA/NASA
Obłok molekularny – rodzaj obłoku międzygwiazdowego, w którym gęstość wodoru jest wystarczająco duża, a temperatura odpowiednio niska, aby formowały się molekuły wodoru H2. Po pewnym czasie taka chmura kurczy się i gęstnieje pod wpływem własnego pola grawitacyjnego. Temu procesowi towarzyszy wzrost temperatury. Jeżeli masa obłoku jest wystarczająco duża, to temperatura osiąga wystarczającą wartość, aby zaczęła się reakcja jądrowa proton-proton. Tak w chmurach molekularnych rodzą się gwiazdy. (za: Wikipedia)
Galaktyka spiralna z poprzeczką jest galaktyką spiralną z pasem jasnych gwiazd wychodzących z centrum i przebiegających przez środek galaktyki. Ramiona spiralne tych galaktyk wydają się wychodzić z końców “poprzeczki”, podczas gdy w zwykłych galaktykach spiralnych wydają się wychodzić bezpośrednio z jądra. (za: Wikipedia)
