Sztuka Gabriela Isaka obejmuje surrealistyczne i melancholijne sceny, w których zaprasza widza do interakcji z wewnętrznym światem samotnych postaci, które symbolizują nasze własne nieświadome stany. Wykorzystuje fotografię jako medium do rysowania i malowania surrealistycznych obrazów, minimalnych i graficznych w swojej estetyce, bogatych w symbolikę i emocje, skupiając się na tematach inspirowanych ludzką psychologią, marzeniami i romantyzmem, a także własnymi doświadczeniami.
Praca Isaka to spokojna i melancholijna medytacja, która ucisza chaos życia i przekształca się w introspektywną podróż, która kwestionuje głębiny egzystencji.
Celem sztuki Gabriela Isaka jest rzucenie światła na doświadczenia bytu i związane z nimi stany umysłu. Jego poddani są anonimowi z najmniejszymi przebłyskami świadomości, uwięzieni w monochromatycznych ustawieniach, dzięki czemu widz może wyobrazić sobie siebie jako podmiot, odzwierciedlając własne doświadczenia i podróż w życiu.