Zespół astronomów pracujących z użyciem teleskopu Hubble’a donosi odkrycie kolejnego księżyca orbitującego wokół lodowej planety karłowatej – Plutona. Księżyc jest określony jako posiadający nieregularny kształt o średnicy od 6 do 15 mil. Osadzony jest na orbicie kołowej o średnicy około 58,000 mil wokół Plutona i jak przypuszcza się, znajduje się na współpłaszczyźnie z innymi naturalnymi satelitami w jego systemie.

“Księżyce uformowały się w serię orbit, starannie zagnieżdżonych, jak u rosyjskich laleczek”, mówi lider zespołu badawczego Mark Showalter z SETI Institute in Mountain View, Kalifornia. Odkrycie to zwiększyło liczbę znanych naturalnych satelitów krążących wokół Plutona do pięciu.

Naukowcy są zaintrygowaniu faktem że tak mały obiekt planetarny może skupiać tak kompleksową kolekcję księżyców. Nowe odkrycie dostarcza dodatkowych wskazówek do rozwikłania zagadki, jak system Plutona powstał i jak się rozwijał. Najbardziej pradopodobną teoria mówi, że księżyce to relikwie po kolizji pomiędzy Plutonem, a innych dużym obiektem z Pasa Kuipera. Do zderzenia mogło dojść miliardy lat temu.

Nowe odkrycie pomoże naukowcom przeprowadzić sondę NASA New Horizons przez system Plutona w 2015 roku, kiedy to sonda dokona historycznego i długo oczekiwanego lodu przez odległy świat.

Zespół używa potężnego teleskopu Hubble’a w celu przeczesywania systemu Plutona, aby odkryć potencjalne zagrożenia dla statku New Horizons. Poruszając się z prędkością 30,000 mil na godzinę w sąsiedztwie Plutona, New Horizons może zostać zniszczony w kolizji z kawałkiem kosmicznych śmieci wielkości kuli używanej w pistoletach gazowych.

“Odkrycie tak wielu małych księżyców mówi nam, że musi być tam jeszcze wiele małych kawałków ukrywających się w systemie Plutona”, powiedział Hardol Weaver z Laboratorium Fizyki Stosowanej przy Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Laurel w stanie Maryland.

“Bierzemy pod lupę inwentarz systemu Plutona, aby z użyciem Hubble’a pomóc zespołowi New Horizons opracować bezpieczniejszą trajektorię lotu dla sondy”, dodaje Alan Stern Southwest Research Institute w Boulder, Kolorado – główny badacz misji.

Największy księżyc Plutona – Charon – został odkryty w 1978 roku podczas obserwacji dokonywanych w United States Naval Observatory w Waszyngtonie. W 2006 roku Hubble odkrył dwa dodatkowe, małe księżyce Nix oraz Hydra. Podobnie Hubble przyczynił się do odkrycia w 2011 roku kolejnego księżyca, nazwanego po prostu P4.

Tymczasowo nazwany jako S/2012 (134340) 1 – najnowszy odkryty księżyc został odnaleziony w dziewięciu oddzielnych seriach zdjęć wykonanych przez instrument zainstalowany na Hubble – Wide Field Camera 3 – w dniach 26, 27 i 29 czerwca oraz 7 i 9 lipca.

W latach po przelocie New Horizons obok Plutona, astronomowie planują użyć do dalszych obserwacji wizji w podczerwieni zainstalowanej na następcy Hubble’a – należącym do NASA James Webb Space Teleskope. Teleskop będzie mógł zmierzyć skład chemiczny Plutona jego księżyców oraz wielu innych ciał leżących daleko w Pasie Kuipera.

Źródło: NASA/Goddard Space Flight Center