Stephen Hawking to jeden z największych umysłów naszych czasów. Jest znany m.in. ze swoich prac z zakresu fizyki teoretycznej. Urodził się w Oxfordzie (Wielka Brytania) 8 stycznia 194 roku, dokładnie 300 lat po śmieci Galileusza. Jeszcze jako dziecko chciał studiować matematykę, jednak w collegu zdecydował się na nauki przyrodnicze. Podczas pierwszego roku studiów na Cambridge, w wieku 21 lat, stwierdzono u niego symptomy stwardnienia zanikowego bocznego (ALS). Lekarze dawali mu 2 i pół roku życia.
W jednym ze swoich wykładów powiedział, że nie umrze, póki nie rozwiąże wszystkich zagadek Wszechświata. Obecnie, w wieku 74 lat, kontynuuje nauczanie, badania oraz daje nam wiele inspirujących wypowiedzi. Powiedział, m.in. że jego oczekiwania zostały sprowadzone do zera, kiedy choroba została potwierdzona. Jednakże od tamtej pory każdy aspekt życia, który poznaje i bada jest dla niego bonusem.
Jeden z najbardziej znakomitych umysłów nie pozwala sobie, aby wyzwania życiowe mogły go zatrzymać. Wciąż prowadzi badania i uzyskał już dwanaście tytułów honorowych. Jak napisałem wyżej – poświęcił swoje życie szukając odpowiedzi na tematy Wszechświata, Wielkiego Wybuchu, stworzenia i wielu innych naukowych teorii. Chociaż sam nie mówi i nie porusza się, to znalazł sposób na inspirowanie świata, zachęcając m.in. do odnalezienia mistycyzmu w gwiazdach. Hawking mówi:
Pamiętaj, aby patrzeć w gwiazdy, a nie pod swoje nogi. Nigdy nie zaprzestawaj pracy. Praca nadaje znaczenie i sens życia, bez którego samo życie jest puste. Jeśli masz szczęście odnaleźć miłość, pamiętaj o niej i nie odrzucaj jej
Podczas styczniowego wykładu w Royal Institute w Londynie, Hawking przyrównał czarne dziury do depresji, jednocześnie zaznaczając, że zarówno depresja, jak i czarne dziury nie są miejscami, z których nie da się uciec. “Przesłaniem tego wykładu jest fakt, że czarne dziury nie są tak czarne jak się je przedstawia. Nie są wiecznymi więzieniami jak niegdyś uważano. Rzeczy mogą wydostać się z czarnej dziury i dostać prawdopodobnie do innego wszechświata. Zatem jeśli czujesz, że jesteś w czarnej dziurze – nie poddawaj się – jest z tego wyjście”, mówi Hawking.
Pytany o swoją niepełnosprawność powiedział: “Ofiara zawsze powinna mieć prawo zakończyć swoje życie, jeśli tego na prawdę pragnie. Jednakże ja uważam, że to byłby ogromny błąd. Jakkolwiek życie może jawić się złe, zawsze jest coś co możesz robić i osiągnąć w tym sukces. Tam gdzie jest życie, jest nadzieja”. W dalszej części naukowiec kontynuuje swoje niesamowicie inspirujące przesłanie dotyczące niepełnosprawności.
“Jeśli jesteś niepełnosprawny, to najprawdopodobniej nie twoja wina, aczkolwiek winić świat czy oczekiwać, że ktoś się będzie litował również nie jest dobre. Trzeba mieć pozytywne nastawienie i jak najlepiej wykorzystywać sytuacje, w jakiej się znajdujemy. Moim zdaniem należy skupiać się na działaniach, w których np. fizyczna niepełnosprawność nie stwarza poważnego utrudnienia. Obawiam się, że Igrzyska Olimpijskie dla niepełnosprawnych nie są jednak dla mnie, jednak jest mi z tym łatwo, ponieważ nigdy nie przepadałem za lekką atletyką. Z drugiej strony nauka jest bardzo dobrym polem dla osób niepełnosprawnych fizycznie, ponieważ posługujesz się głównie umysłem. Oczywiście niektóre prace eksperymentalne wykluczają działania takich osób, jednak do działań teoretycznych sytuacja jest niemal idealna”.
“Moja niepełnosprawność nie stanowi wielkiego problemu z mojej dziedzinie, którą jest fizyka teoretyczna. W zasadzie to obroniła mnie przez dużą ilością wykładów oraz pracy administracyjnej, w które w innym wypadku zostałbym zaangażowany. Udało mi się jednak tylko dzięki dużej ilości pomocy, jaką otrzymałem od mojej żony, dzieci, kolegów oraz studentów. Uważam, że ludzie ogólnie są otwarci na pomoc, jednak musisz ich zachęcić swoimi działaniami, aby czuli, że pomoc tobie jest wartościowa, ponieważ robisz wszystko to co możesz”.
Takimi wypowiedziami Hawking nie tylko przykuwa uwagę umysłów naukowych, ale również inspiruje każdego z nas, aby odnaleźć związek pomiędzy gwiazdami i ludźmi. Choroba w żaden sposób nie zatrzymała ciekawości jego umysłu, a także wciąż umiejętnością zdumienia nad wyjątkowością naszej rzeczywistości.
We wspomnianym wykładzie wzięła również udział jego córka Lucy. “Posiada on bardzo silne pragnienie, aby podążać dalej swoją ścieżką, a także umiejętność zaangażowania do tego wszystkich swoich rezerw, całej energii, mentalnego skupienia, a następnie ukierunkowania ich na cel, jaki sobie obrał. Nie wybrał drogi jedynie przetrwania, a przekroczenia tego co go spotkało m.in. poprzez pisanie wyjątkowych książek, dawanie wykładów czy inspirowanie osób z chorobami neurodegeneracyjnymi i innymi niepełnosprawnościami”.
Bardzo pozytywny ładunek, prawda? Akurat na weekend, aby spełniać śmiało i odważnie naszą życiową drogę. Udanego weekendu wszystkim 🙂