Istnieje jeden prosty krok, który mógłby zmniejszyć poziom stresu, ryzyko chorób serca oraz chorób psychicznych a w późniejszym wieku może zapobiec zaburzeniom procesów poznawczych. Co więcej, pozwoli cieszyć się długim życiem, zarabiać więcej pieniędzy i po prostu być szczęśliwym.
Podczas gdy nie istnieje substytut dla zbilansowanej diety oraz regularnych ćwiczeń, podjęcie tego kroku – nie kosztuje nic i można to zrobić w kilka sekund. To wszystko możesz otrzymać w zamian za dwa krótkie słowa – Wybaczam Ci.
Godny uwagi jest fakt, iż tak proste zdanie może mieć tak ogromny wpływ na nasze życie.
A wymienione wyżej korzyści płyną do osoby wybaczającej, więc wyobraź sobie odciążenie z poczucia winy jakie odczuje też winowajca. Jednakże wybaczanie nie musi być koniecznie poprzedzone przeprosinami. Nawet w przypadku gdy osoba, która cię obraziła nie wykazuje żadnej skruchy – ty możesz jej wybaczyć i zgarnąć wszystkie korzyści z tego płynące.
– Według mnie, nie ma takiej sfery życia, która nie zyskałaby na tym, iż człowiek staje się bardziej wyrozumiały – twierdzi Loren Toussaint – psycholog, która zajmuje się badaniem kwestii przebaczania na Luther College, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Dla Toussaint nie ma takiej kłótni, po której nie można by było wyciągnąć ręki do zgody. Biorąc też pod uwagę wpływy kulturowe, kwestia przebaczenia pojawia się wszędzie. Czy istnieje jakakolwiek religia bądź kultura na świecie, która nie zachęcałaby do pojednania się bądź z Bogiem, bądź z innym człowiekiem? Chociaż na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, iż przebaczenie jest kwestią niemalże powszechną, nie wszystkie akty przebaczenia mają taką samą formę. To w jaki sposób przebaczamy i jakie z tego płyną dla nas korzyści, ukształtowane jest przez kulturę, w której żyjemy oraz przez naszą własną psychikę.
– Kiedy odkrywasz nowe kultury, niezwykle istotny staje się fakt, iż nasze podejście do przebaczenie musi uwzględniać różnice kulturowe oraz być odpowiednio do nich dostosowane – tłumaczy Toussaint. Akt przebaczenia w jednej kulturze może oznaczać zupełnie co innego niż w drugiej, a nawet może spotęgować istniejące już napięcie.
Czy istnieją uniwersalnie uznawane zalety przebaczania, które są takie same na całym świecie? Oraz czego możemy się dowiedzieć o różnicach istniejących pomiędzy naszymi skłonnościami do przebaczania.
Powody, dla których wybaczamy
Zachodnie kraje takie jak Stany Zjednoczone lub Wielka Brytania mają kulturę indywidualistyczą, co oznacza, iż ludzie Zachodu przedkładają cel osobisty nad pomoc większej grupie ( czy to ich rodzina, przyjaciele czy współpracownicy). Natomiast mieszkańcy obszarów Azji lub Afryki, są bardziej skłonni do stawiania grupy jako pierwszej – kultury tych krajów nazywa się kulturami kolektywistycznymi.
Prawdą jest, że indywidualiści wykorzystują przebaczenie, aby złagodzić brzemię, oczyścić swoje sumienie lub poczuć, że postąpili słusznie. Natomiast ludzie Wschodu mogą wybaczyć, nawet jeśli osoba ta nadal odczuwa urazę do winowajcy, ponieważ jej obowiązek polega na uszczęśliwianiu grupy.
Jest to bardzo generalizujące ponieważ niektórzy ludzie z Zachodu mogą mieć bardziej kolektywistyczne cechy i odwrotnie. –To naprawdę bardziej sprowadza się do indywidualnego światopoglądu niż czystego podziału między kulturami-. Jednakże, kultury mają tendencję do dzielenia się na takich płaszczyznach, w wyniku czego język i strategie, których używamy do wybaczania, są podzielone w podobny sposób.
Niektórzy psychologowie opisują przebaczenie jako dwa odrębne typy. Z jednej strony to wybaczenie decyzyjne, które jest zimniejsze, poznawcze i analityczne. Kolektywista może zdecydować się na przebaczenie po rozważeniu, czy to uszczęśliwi grupę.
Drugi typ to przebaczenie emocjonalne – gdzie pojednanie jest oferowane w celu zaspokojenia emocjonalnej potrzeby u osób, którym wyrządzono krzywdę i w rezultacie jest bardziej powszechne w kulturach indywidualistycznych. Jest to czasami używane do wyjaśnienia różnicy między podejściem kolektywistycznym i indywidualistycznym. Ale nie zawsze jest to takie proste.
Czy stawianie potrzeb grupy na pierwszym miejscu sprawia, że wybaczający jest niezadowolony? A co z ich potrzebami emocjonalnymi?
– Pytanie brzmi, czy wybaczenie emocjonalne następuje po wybaczeniu decyzyjnym u ludzi kolektywistycznych – mówi Toussaint -. Krótko mówiąc, ludziom trudno jest powiedzieć jedno i uwierzyć w coś innego – nasze mózgi walczą o pozwolenie na istnienie dwóch sprzecznych myśli, co stwarza dodatkowy stres psychiczny. W rezultacie, jeśli mówimy, że w coś wierzymy, to przekonanie ma tendencję do materializacji.
– Dla większości osób niepokojący byłby fakt, iż najpierw podjęli decyzję o wybaczeniu a następnie powstrzymałby swoje emocje . Czasami, zwłaszcza gdy upublicznia się akty przebaczenia, emocje , które odczuwamy sprawiają, iż wybaczający czuje pewnego rodzaju zobowiązanie co do tego aktu – tłumaczy Toussiant.
To rozumowanie jest jednym z powodów , dla których wegetarianizm i weganizm mogą stać się dla niektórych filozofią całego życia , a nie tylko dietą. Uważają, że przyczyny ich diety są ważne i to podejście przekłada się na inne sfery życia – na przykład na kupowanie odzieży i wspieranie organizacji charytatywnych. Podobnie, dla kogoś, kto znajduje “zimny“, wyrachowany powód dla, którego wybacza, prawdopodobne jest , że w jego ślady pójdzie emocjonalna satysfakcja. Być może jeśli chcesz skorzystać z większej wyrozumiałości, możesz zacząć od decyzji o wybaczeniu, nawet jeśli nie jesteś jeszcze zaangażowany emocjonalnie.
Dobra wiadomość jest taka, że na poziomie osobistym możesz nauczyć się być bardziej wyrozumiały i chętniej wybaczać. I, jak w przypadku każdej innej umiejętności, – im więcej czasu poświęcisz na pracę nad wybaczaniem, tym lepszy się w tym stajesz – mówi Toussaint.
Terapia Reach (Przypomnij sobie, okaż empatię, okaż altruizm, angażuj się i trzymaj się przebaczenia) jest powszechnie nauczanym sposobem promowania cech wybaczania. Wykazano, że działa to zarówno w kulturze zachodniej, jak i wschodniej, chociaż ten typ terapii działa lepiej, gdy osoba, która wyrządziła krzywdę i ta, która tej krzywdy doznała, mają wspólny system wierzeń.
Terapia ta uczy, że przebaczenie musi rozpocząć się od zrozumienia, dlaczego sprawca poczuł się urażony i dlaczego mógł to zrobić. Czy to było z ich strony złośliwe, czy przypadkowe? Jeśli była to kwestia złośliwości, czy zrobiłeś coś, co ich zdenerwowało? Przebaczenie nie jest jednorazową decyzją. Może zajść potrzeba ponownego spotkania się z winowajcą , jeśli jest on rodziną lub współpracownikiem, więc musisz być przygotowany na podjęcie decyzji o wybaczeniu i nie wycofać się z tego zobowiązania.
Toussaint zachęca nas wszystkich do pracy nad naszym przebaczeniem, choć ostrzega, że ważne jest, abyśmy byli świadomi różnic jakie istnieją pomiędzy ludźmi, czy to wynikających z ich kultury, czy światopoglądu.
Źródło: BBC